We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Ως το Θ​ά​ν​α​τ​ο

by Τα Στουκας - Ως το Θάνατο - Studio Album 2016

/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

1.
Μαρτυρικές οι συνθήκες επιβίωσης οι αποχρώσεις του κενού στα βλέμματα τους όσο αυτοί συνθλίβουν κάθε μορφή αξίας γινόμαστε το άνυσμα της εξαθλίωσης Το πνεύμα υποτάχθηκε βαθιά εκφυλισμένο το σώμα κουράστηκε και γέρασε νωρίς η ψυχή χάθηκε πικρά ταπεινωμένη η φρίκη του κόσμου επιβάλλει τη καταστροφή Ποια μοίρα σε βυθίζει στη σιωπή μονάχα για επιβίωση ποια πίστη σε κρατάει καταγής μια ακόμα ανήθικη καταπίεση η μοίρα σου είναι παθητική μπλεγμένη στον ιστό της δυστυχίας προσμένοντας την έσχατη εξόντωση σ' ένα δωμάτιο κενό της ιστορίας Μηχανισμός κι η σκέψη εξαναγκασμός μηχανισμός είσαι ένας μηχανισμός ένα παιχνίδι κουρδισμένο
2.
Δωσ' μου τη κόλαση σου, το πιο κακό σου εγώ τράβηξε με στο κυκλώνα που ανοίγεις και δωσ' μου τη κόλαση σου, μέσα της να χαθώ Τρέχει η λάβα απ' το στόμα οι φλέβες θέλουν να εκραγούν όσο θα καίγονται οι καρδιές μας οι νύχτες θα μας κυνηγούν Σ' αυτή τη ζάλη που ορίζει το κενό σ' αυτή τη κόλαση που χρόνια κυνηγώ διάλυσε με απόψε Αίμα, βία, χάος, θλίψη, φόβος, τρέλα, τώρα χτύπα! Χτύπα, χτύπα, χτύπα,χτύπα, χτύπα! Τρέχει η λάβα απ' το στόμα οι φλέβες θέλουν να εκραγούν όσο θα καίγονται οι καρδιές μας οι νύχτες θα μας κυνηγούν Σ' αυτή τη ζάλη που ορίζει το κενό σ' αυτή τη κόλαση που χρόνια κυνηγώ διάλυσε με απόψε
3.
Ποια μάσκα άραγε απόψε θα φέρεις στο μπαρ τι όψη θα διαλέξεις πριν μας πουλήσεις τη λάμψη που θέλεις μπροστά μας θα σε προδώσουν τα άδεια σου μάτια Κι όλο εύχεσαι οι ρόλοι να' ναι μικροί μα οι ρόλοι δε τελειώνουν μωρό μου όλο εύχεσαι οι ρόλοι να' ναι μικροί μα οι ρόλοι δε τελειώνουν ποτέ Σε βρήκα να γυρίζεις τους δρόμους χαμένη παλεύεις με δαίμονες μόνη δάκρυα και μουτζούρες, το πρόσωπο σου δε λάμπει μα πιο καθάριο από ποτέ Κι όλο εύχεσαι οι ρόλοι να' ναι μικροί μα οι ρόλοι δε τελειώνουν μωρό μου όλο εύχεσαι οι ρόλοι να' ναι μικροί μα οι ρόλοι δε τελειώνουν ποτέ Κάθε μέρα βουλιάζεις και μένεις κενή μαζεύεσαι και αδειάζεις κάθε βράδυ ζωγραφίζεις το πρόσωπο σου στο πόλεμο αυτού του κόσμου Κάθε μέρα διαλέγουμε ρόλους δεσμώτες ελεύθεροι δεν ήμασταν ποτέ κάθε νύχτα ματώνουνε οι ψυχές μας στο πόλεμο αυτού του κόσμου Κι όλο εύχεσαι οι ρόλοι να' ναι μικροί μα οι ρόλοι δε τελειώνουν μωρό μου όλο εύχεσαι οι ρόλοι να' ναι μικροί στο πόλεμο αυτού του κόσμου
4.
Σκιές 04:11
Ουρλιάζουν οι σκιές σαν ξημερώνει μια νέα απόκοσμη αυγή φυτέψανε τα μάτια τους στη γη και χάνονται καθώς το όνειρο τελειώνει Ουρλιάζουν οι σκιές από χαρά που στράγγιξαν τη νύχτα ως το τέλος κανείς σας μη στέκεται θλιμμένος σβήσαν αγκαλιάζοντας τη λευτεριά Ας γίνουν οι σκιές μας Ερινύες ας πάψουν να πεθαίνουν τις αυγές ας πάψουμε να είμαστε σκιές παράφωνες κραυγές σαν μαρτυρίες Σκιές σαν μαύρα σκυλιά ορμάνε στη νύχτα, ζητούν λευτεριά οι ψυχές μας μαύρα σκυλιά ζητούν λευτεριά ως τη λευτεριά
5.
Βγήκαμε απ' τη σπηλιά κι ορμάμε σαν σκυλιά έντρομοι θαμώνες μας κοιτούν πίνουμε σαν τρελοί, σπάμε το μαγαζί γιατί δεν παίζει βανδαλουπ Πάνω στη μπάρα θα πέσουν κορμιά σε λίγο θα γίνει μεγάλη ζημιά τρίζουν τα δόντια, θολώνει το μυαλό καλωσήρθες στο πανικό θα στα κάνουμε ρημαδιό Έξω απ' το μαγαζί, φρέσκοι και δυνατοί λουστήκαμε με αλκοόλ κι οι μπάτσοι τρέχουνε όταν μας βλέπουνε να τους χορεύουμε r'n'r Πάνω στη μπάρα θα πέσουν κορμιά σε λίγο θα γίνει μεγάλη ζημιά τρίζουν τα δόντια, θολώνει το μυαλό καλωσήρθες στο πανικό θα στα κάνουμε ρημαδιό
6.
Το πρωί ξυπνάω, σηκώνομαι, ντύνομαι και πάω να «κοιμηθώ»! Το βράδυ στο καθρέφτη στολίζομαι, για να 'ρθω να σε βρω. Στη κουρασμένη μου ζωή ελπίδα είσαι και φως. Να ζήσουμε θέλω μαζί μα δεν έχω μαντήλι να κλάψω. Ούτε στον ήλιο μοίρα μωρό μου, δεν έχω μαντήλι να κλάψω. Φως! Θέλει φως η ζωή. Ποιος; Πες μου ποιος θα πληρώσει τη ΔΕΗ; Διεργασίες φύλων, βιολογικά ρολόγια. Αναζήτηση της ανάμνησης με γονικά χαρακτηριστικά. Έρωτες χαμένοι σε λευκές πετσέτες και χαρτιά υγείας. Δοκιμή στο πείραμα της αναπαραγωγής. Έγγαμος βίος είναι η κακόγουστη φάρσα του έρωτα. Οικογενειακή εστία - επίπληξη στη πλήξη! Προς τι ο τόσος πόθος για φυλακή; Προς τι τόση δίψα μονογαμική; Προς τι τόση αναζήτηση συντροφική; Προς τι η τόση απάνθρωπη πλήξη;
7.
Εμείς παιδί μου είμαστε άκακοι πολίτες και φιλήσυχοι μικροαστοί. Κι απ' τις δουλειές μας όταν γυρνάμε κοιταζόμαστε σαν ξένοι, ζόμπι, ανέραστοι θνητοί. Δε πίνουμε δεν ξενυχτάμε και στις ειδήσεις δεν μιλάμε. Ακούμε μόνο και ρουφάμε και το πρωί τ' αναμασάμε. Μάνα είσαι βίδα. Εμείς μανούλα είμαστε λούμπεν προλετάριοι, κοπρίτες κι αλκοολικοί. Όλη την εβδομάδα περιμένουμε να δούμε την αρρώστια μας τη Κυριακή. Λεφτά δεν έχουμε να φάμε, την ευτυχία μας χρωστάμε. Μεθάμε, ουρλιάζουμε, τα σπάμε. Βαθιά στο χάος κολυμπάμε. Γιε μου είσαι λύκος.
8.
Φυτρώσαμε στο μολυσμένο αέρα τη νύχτα που ο θεός φυσούσε χολέρα απ' το σκοτάδι ερχόμαστε κάθε μέρα. Δεν έχουμε άλλοθι κανένα! Γυρεύεις πάνω μας να βρεις ένα δάκρυ μα εμείς στεκόμαστε πελώριοι βράχοι. Τις νύχτες γλείφουν τις πληγές μας οι δράκοι από μια ένοχη ανάγκη. Γύρω μας σκιάχτρα που χορεύουν στη σκόνη κάτω απ' τις μάσκες κρύβονται δολοφόνοι ψάχνουν το βλέμμα μας της μέδουσας κλώνοι. Είμαστε μόνοι, τόσο απόκοσμα μόνοι. Είμαστε μόνοι, τόσο υπέροχα μόνοι. Αργοπεθαίνουμε μόνοι. Πεθαίνουμε μόνοι - ήρωες τρομαγμένοι. Πεθαίνουμε μόνοι - περήφανοι ταπεινωμένοι. Πεθαίνουμε μόνοι στο φως των ματιών σου. Πεθαίνουμε μόνοι, σαν πλάνη κυκλώνει τα άδεια κορμιά μας το φως των ματιών σου...
9.
Οι μάγκες ζουν όταν γλεντούν χορεύουν και τραγουδάνε. Δε σου μιλάν, δε σε κοιτάν και τα ποτήρια με πόνο τσουγκράν, πονάν, σέρσε λα φαμ! Είναι τρελοί Μοϊκανοί, ρομάτζες και χουλιγκάνοι. Κρύβουν πολλά μεσ' τα μπουφάν, τρέχουν τους μπάτσους με ρόπαλα τους κηνυγάν, σέρσε λα φαμ! Γυρίζουνε ξενύχτες τα βράδια τα νιάτα τους τα κάναν ρημάδια. Γέμισαν σαν τα κορμιά τους σημάδια και τραγουδάνε μεσ' τα σκοτάδια... Σέρσε λα φαμ!
10.
Αυτοί με τις ματωμένες φτέρνες, οι λυσσασμένοι. Μοιάζουν παράξενα-ξερακιανά πορτρέτα. Επωάζουν το τέλος. Κουβαλούν στη κοιλιά τους μια άγρια παύση. Το τέλος.
11.
Οι ανάσες ξυράφια που γλιστρούν. Βλέμματα, χέρια καλώδια κομμένα. Βαθιές τομές απελπισίας, οι ρυτίδες. Στη γλώσσα η γεύση των στείρων καιρών. Ζουν σε καταφύγια πνιγμένοι στο θέαμα. Προσμένουν τον ήρωα, τον εκδικητή. Οργή για δομές που σκοτώνουν. Το μέλλον μια αέναη πάλη. Τραβώ τους φλοιούς από το σώμα μου. Ξηλώνω τις ζωγραφιές των παιδιών που ζούσαν ολόγυρα μου. Ζουν σε καταφύγια πνιγμένοι στο θέαμα. Προσμένουν τον ήρωα, τον εκδικητή. Το θέαμα τρώει μυαλά στη σειρά, καταβροχθίζει ιδανικά, καθιερώνει αυτή τη φθορά. Στο θέαμα βάλε φωτιά!
12.
Κίτρινα ποτάμια ανάβουνε φωτιές πλαστικά λουλούδια φυτρώνουν στις αυλές. Έμαθα να κλέβω του άλλου τη χαρά και να τρώω φόλες μ' αδέσποτα σκυλιά. Βίασα τη φύση σε σώμα και ψυχή. Τοξικά φουγάρα-κοινωνικές χωματερές ευωδιάζουν τη ζωή μου, ξερνώντας με ριπές. Πρασίνισε το δέρμα μου και νιώθω πιο καλά όταν αναπνέω ντουμάνια χημικά. Βίασα τη φύση σε σώμα και ψυχή.
13.
Περπατώ με τους φίλους μου ανάμεσα στα οδοφράγματα και νιώθω πως πετάμε προς την υπέρτατη λευτεριά. Τα στενά τώρα δεν είναι σκοτεινά γιατί καίγονται. Απλώνουμε παντού τη φωτιά μας. Κάνουμε τη νύχτα, μέρα. Δίνουμε λάμψη σ' ολάκερο το κόσμο. Η φωτιά γίνεται ανάσα, σ' αυτό το βραδυνό χορό που κάθε στιγμή τα κορμιά μας λαχταράνε να μπουν. Τώρα πια κανείς δεν είναι μόνος. Γιατί εμείς γεννηθήκαμε κάλυκες και κουβαλάμε στη κοιλιά μας το θάνατο. Είμαστε θερμοκοιτίδες. Θα χρειαστούν πολλά βράδια σαν κι αυτό. Νύχτες που δεν θα ξημερώνουνε ποτέ. Όμως κανείς δεν πρόκειται να μας παραδώσει την ελευθερία μας. Θα τη κερδίσουμε σπιθαμή προς σπιθαμή ως το τέλος.

about

Recorded Mixed & Mastering by Greg and Thanos at May 2016

Produced by Ta StoukaS

Released at June 3, 2016

credits

released June 3, 2016

Almost 12 years... Thanx for the support...

license

all rights reserved

tags

If you like Ως το Θάνατο, you may also like: